strumień cieczy

См. также в других словарях:

• strumień — m I, D. strumieńenia; lm M. strumieńenie, D. strumieńeni 1. «mała rzeczka płynąca wąskim, niegłębokim korytem» Leniwy, bystry, szemrzący strumień. Łowić ryby w strumieniu. 2. «pewna, zwykle dość duża ilość cieczy, lejącej się wąskim pasmem;… …   Słownik języka polskiego

• rozprysk — m III, D. u, N. rozpryskkiem; lm M. i 1. «strumień cieczy w postaci maleńkich kropel tryskający w kierunku odśrodkowym, rozpryśnięcie się; ślad takiego rozpryśnięcia» Rozpryski błota na szybie. Rozprysk farby. 2. wojsk. «rozerwanie się pocisku… …   Słownik języka polskiego

• struga — ż III, CMs. strugaudze; lm M. strugagi 1. «ciecz płynąca, lejąca się wąskim pasmem; często w ogóle: duża ilość płynącej, lejącej się cieczy; strumień» Struga wody, wina. Strugi deszczu. Strugi krwi, łez. ◊ Coś (np. pot, woda, wino, pieniądze,… …   Słownik języka polskiego

• bulgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, bulgotaćoczę || bulgotaćocę, bulgotaćocze || bulgotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać dźwięk towarzyszący intensywnemu wydobywaniu się gazu na powierzchnię cieczy lub mieszaniu się cieczy z gazem : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• struga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. strudze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płyn lejący się wąską smużką; także duża ilość lejącej się, płynącej cieczy; strumień : {{/stl 7}}{{stl 10}}Struga wody. Struga krwi,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopływ — m IV, D. u, Ms. dopływwie 1. blm «dopłynięcie, dopływanie (cieczy, gazu, energii cieplnej, elektrycznej itp.)» Dopływ ciepła do mieszkań. Zapewnić dopływ gazu, prądu, wody. przen. «docieranie, dostawanie się dokądś» Stały dopływ nowych kadr. Brak …   Słownik języka polskiego

• potok — m III, D. u, N. potokkiem; lm M. i 1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym» Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok. Potok górski. Potok skuty lodem. Potok płynie bystro.… …   Słownik języka polskiego

• rozpylacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «przyrząd służący do rozpylania cieczy i zawiesin, rozbijania wody na strumień drobnych kropelek lub do rozdmuchiwania zawiesin, mający zastosowanie m.in. w mechanice i w ogrodnictwie» Rozpylacz mechaniczny,… …   Słownik języka polskiego

• strumyk — m III, D. a, N. strumykkiem; lm M. i 1. «mały strumień; rzeczka» Wąski strumyk. Strumyk wijący się między kamieniami. 2. «strużka jakiejś cieczy» Strumyki wody deszczowej. Krew strumykiem ściekała z rany …   Słownik języka polskiego

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• dopływ — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dopływwie {{/stl 8}}{{stl 7}} rzeka, strumień lub potok wpływający do rzeki głównej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawy, lewy do pływ rzeki. Prawobrzeżne dopływy Wisły. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień